Op donderdag 2 oktober ben ik afgereisd naar Den Haag. Daar bevindt zich het behangparadijs van John van Zweden. Ik had in de media al veel over hem gehoord en gelezen. Wat hij in zijn carrière heeft bereikt is iets wat waarschijnlijk niemand hem ooit na zal doen. Nieuwsgierig? Lees dan hier het volledige interview met John van Zweden.
Stel jezelf even kort voor..
Mijn naam is John van Zweden. Ik ben geboren op 6 maart 1962. Op doordeweekse dagen ben ik behangverkoper en in het weekend bestuurder van Swansea City FC uit de Engelse Premier League.
Bestuurder van Swansea City, dat is niet zomaar een voetbalclub. Het is inmiddels een grote club in Europa.
Ja inderdaad. Van eigenlijk helemaal niets naar een grote club in Europa. Afgelopen jaar hebben we ook Europees voetbal gespeeld en momenteel draaien we mee in de subtop van de Premier League, dus je kunt niet zeggen dat het een klein clubje is.
Je bent ongetwijfeld een trotse bestuurder! Maar om bestuurder van een club uit de Premier League te worden moet wel de nodige inspanning worden geleverd. Heb je een bepaalde opleiding gevolgd om uit te groeien tot bestuurder en hoe bent u begonnen met ondernemen?
Nou, de behangwinkel was ooit van mijn opa. Mijn vader heeft de winkel van hem overgenomen en ik heb de winkel weer van mijn vader overgenomen. Eigenlijk is het ondernemen er dus ‘met de paplepel ingegoten’. Momenteel werkt mijn zoon ook in de winkel en ik hoop dat hij het straks ook overneemt. Het is de doelstelling om de winkel zo lang mogelijk te laten voortbestaan, doordat het van generatie op generatie wordt overgenomen.
Mensen begrijpen er niets van dat ik 4 dagen per week rollen behang verkoop en in tevens eigenaar ben van een multi miljoenen club. Echter is het niet zo dat ik ‘volledig’ eigenaar ben van Swansea. We vormen namelijk met 6 personen het bestuur van de club. Natuurlijk is het geen geheim dat we allemaal ‘binnen’ zijn als de club ooit wordt verkocht, maar dat is nu helemaal niet de doelstelling. Vandaar dat we al het geld wat in de club zit er ook daadwerkelijk in laten zitten. Hiermee houden we de begroting draaiende. Tot 2 jaar terug kochten we allemaal nog netjes onze eigen seizoenkaarten. Sinds de afgelopen 2 seizoenen wonen wij dus pas gratis alle thuiswedstrijden van Swansea City bij. Dit was van tevoren totaal niet bespreekbaar. Wel is het nog steeds zo dat ik elk weekend mijn ticket naar Engeland betaal. Als ik dus zou stoppen met het verkopen van rollen behang, dan zou ik de tripjes naar Engeland ook niet meer kunnen realiseren.
Vanaf mijn 16e was Swansea City FC al mijn favoriete voetbalclub. Sinds 2002 voer ik daar mijn hobby uit en ben ik bestuurder van die club. In relatief korte tijd zijn we van het laagste professioneel niveau in Engeland naar het hoogste niveau geklommen en dat is natuurlijk wel uniek.
Je zit nu al een aantal jaren in de voetbalwereld. De passie voor het voetbal straal je ook echt uit. Kun je vertellen wat voetbal in jouw leven betekent?
Voetbal is heel erg belangrijk voor me. Ik kan natuurlijk met een vrouw en 2 kinderen niet zeggen dat het op de eerste plek in mijn leven staat, maar het is wel een dermate belangrijk onderdeel in mijn leven geworden. Voordat ik eigenaar van Swansea werd, was ik ook al elke dag bezig met voetbal. Ik keek ’s avonds nooit naar films, want daar vond ik helemaal niets aan. Ik keek veel liever een voetbalwedstrijd. Voetbal is gewoon mijn sport, mijn alles!
Je passie voor voetbal is inmiddels duidelijk. Maar waarom heb je ervoor gekozen om bestuurder van Swansea te worden? Toen je het overnam was het niet bepaald een aansprekende club.
Dat begrijp ik dat mensen dat denken. Maar op mijn 16e ben ik eigenlijk per ongeluk bij die club terechtgekomen. Ik ben namelijk ooit met mijn vader een wedstrijd van Swansea gaan bezoeken. Op school was mijn Engelse taalvaardigheid niet goed, dus zocht ik een Engelse penvriend. Ik heb toen een brief naar Swansea gestuurd. Vervolgens is mijn brief toen in een programmaboekje van Swansea terechtgekomen en daar had toentertijd iemand op gereageerd. Dat is een hele goede vriend van mij geworden.
Ook sprak het Engels voetbal mij heel erg aan en iedere maand ging ik in Engeland wel een wedstrijd bezoeken. Om dit te realiseren had ik een bijbaantje genomen bij een viswinkel. Doordat ik vaak in Engeland was, had ik in een relatief korte tijd mijn sociale leven in Swansea opgebouwd. Daardoor kreeg ik in Swansea meer vrienden, ging ik er nog vaker heen en kwam ik erachter dat ik eigenlijk alleen nog maar naar Swansea wilde. Vanaf dat moment was ik ook enorm betrokken bij de club Swansea City. Als ze verliezen ben ik daar doodziek van.
De club was 13 jaar geleden in handen van een Australiër die de club volledig om zeep hielp. Mijn ‘penvriend’ David heeft daarop een “rescueplan” bedacht. In samenwerking met de gemeente Swansea hebben ze toen geprobeerd de inmiddels oud-eigenaar bij de club weg te krijgen en dat is toen ook gelukt. Toen zocht Swansea 5 investeerders die in totaal 250.000 pond in de club wilden investeren. Ik ben er op het laatste moment bijgekomen, omdat er iemand was afgehaakt. Zonder medeweten van mijn vrouw heb ik die gok genomen. Het is een flink bedrag natuurlijk, maar het was niet mijn laatste geld. Ik gok, drink en rook in het dagelijks leven niet, maar voetbal is mijn passie. Met die 50.000 pond heb ik de club proberen te redden, in de hoop dat ik het geld niet gelijk kwijt zou zijn. Uiteindelijk is het gelukt en ben ik binnen 12 jaar eigenaar geworden van een voetbalclub die is uitgegroeid tot een miljoenenclub. We hebben hier zeker geluk mee gehad, want ik weet zeker dat geen enkele club ons dit op deze manier na zal doen. Met alle mensen die betrokken zijn bij de club, hebben we Swansea naar het hoogste niveau in Engeland getild en daar zijn we enorm trots op!
Toen ik het geld in de club had geïnvesteerd verklaarde iedereen me natuurlijk voor gek, want het was een club op een relatief laag niveau in Engeland. Maar ik dacht daar anders over. Als ik het geld kwijt zou zijn, ging ik in ieder geval voor altijd de boeken van Swansea in, omdat ik nog een poging had gedaan om de club te redden. Echter ga ik nu ook de boeken van Swansea in en heb ik nog steeds plezier van mijn 50.000 pond.
Je bent enorm betrokken bij Swansea, maar ook ADO Den Haag zit in je hart. Was je niet liever bestuurder van ADO geworden?
Daar kun je niet voor kiezen. Er is ook nooit aan mij gevraagd of ik eigenaar wilde worden van Swansea. Dat is per toeval gebeurd. Als ik voor 50.000 euro eigenaar van ADO zou kunnen worden, dan zou ik dat ook meteen doen. Om een club over te nemen, moet je met een absurd bedrag op tafel komen. Mijn Engelse vrienden en ik hebben de club Swansea uit ons hart gered, omdat de club anders niet meer zou bestaan. Bovendien heb ik nu het mooiste leven dat er is, want ik zit nu in het weekend op de tribune bij een wedstrijd uit de Premier League, dat zou ik voor geen goud willen missen. Als de club ooit wordt verkocht en er geld vrijkomt, is het niet onwaarschijnlijk dat ik iets bij ADO ga doen. Echter zit ik hier voorlopig nog op mijn plek.
Dat begrijp ik. Je draait nu bovendien met Swansea City goed mee in de subtop van de Premier League. De club heeft de afgelopen jaren heel wat successen geboekt. Kun jij vertellen wat het geheim achter die successen is?
Nou, er is eigenlijk geen geheim. Je moet gewoon doen wat je in het dagelijks leven ook doet. Als je kijkt naar een ploeg als Liverpool, dan zijn wij met Swansea een stuk beter bezig. Liverpool heeft een veel grotere begroting dan Swansea, maar ze hebben afgelopen jaar wel fors verlies gedraaid. Bij Swansea hebben we ruim 30 miljoen pond winst gedraaid. Het geheim hierachter is heel simpel, want je moet gewoon niet meer geld uitgeven dan er beschikbaar is. Wij kopen geen grote spelers voor absurde bedragen. Wij doen als club hele goede zaken op de transfermarkt en we kopen alleen wat we kunnen betalen. Ook het ontslaan van trainers ons vreemd op Michael Laudrup na. Alle voorgaande trainers hebben we voor veel geld verkocht. Zo hebben we ook geen afkoopsommen hoeven te betalen. Je moet als club gewoon vertrouwen hebben in je personeel.
Daarnaast liggen de salarissen bij Swansea City redelijk op een lijn, waardoor niet een iemand als belangrijkste van het team wordt beschouwd. Bonussen voor doelpunten en ‘çlean sheets’ etc. gaan allemaal in een gezamenlijke pot voor het hele team. Hier zullen de spelers dan ook vaak minder zelfzuchtig zijn. Ik heb geruchten gehoord over Ronaldo die wellicht in januari de overstap naar Manchester United maakt. Nou, die vraagt een salaris waar je bang van wordt. Dan denk ik echt bij mezelf: “Hoe haal je het in je hoofd om zoveel geld te vragen aan mensen die naar jou komen kijken?” Ik vind dat echt compleet gestoord!
Bij Swansea smijten we niet met zulke bedragen. Wij hebben als bestuursleden allemaal nog een baan naast het voetbal. Wij hebben dus allemaal ook nog besef van geld en dat is iets wat verder in de voetbalwereld bijna niet meer het geval is.
Bijkomend voordeel voor ons is dat onze fans altijd achter ons als bestuur zullen staan. Al slaan we een keer volledig de plank mis, niemand zal vergeten wat wij voor de club hebben gedaan.
Toevallig heb ik deze vraag ook een keer eerder gehad. Ik kreeg een aanbieding uit Saudi-Arabië, om met mensen in gesprek te gaan om oveer het succes van Swansea te praten. In Saudi-Arabië wilden ze dit succes nastreven. Maar in principe is er geen geheim, dus wat moest ik in hemelsnaam gaan vertellen aan die mensen? Geef niet meer geld uit dan dat je beschikbaar hebt. Dat kan toch niet? Voor dat gesprek zou ik een behoorlijk bedrag kunnen incasseren, maar ik heb de aanbieding uiteindelijk afgewezen. Er is geen geheim, dus ik kan die mensen in principe niets wijzer maken.
In de Eredivisie zijn er wel clubs die niet met die bedragen smijten. Echter krijgen zij het niet voor elkaar om aansluiting te vinden met de Europese top. Dat heeft Swansea City wel voor elkaar gekregen. Wellicht heeft het verschil in organisatie betreft commerciële zaken van een Premier League club ten opzichte van een Eredivisieclub daarmee te maken. Hoe kijk jij tegen dat verschil aan?
Nederland kan van Engeland nog heel erg veel leren, want Nederland loopt in alle opzichten achter. Allereerst wordt Nederland de ‘Mickey Mouse League’ genoemd, maar dat is het ook en daar doet de KNVB zelf aan mee. In Nederland krijgen de clubs op basis van verleden op het hoogste niveau tv gelden. Eigenlijk is dat te belachelijk voor woorden, want alle clubs zijn net zo vaak op televisie. In Engeland zijn de TV gelden over de clubs verdeeld.
Als je het op gebied van commerciële zaken en beleving naar de supporters toe gaat kijken, is het zo dat Swansea City een heel goed voorbeeld is van hoe het eigenlijk hoort te zijn. Echter is dit bij bijna alle clubs in Engeland het geval. Ik heb het hier over het krijgen van hospitality voor een reëel bedrag. Bij Swansea wordt onder hospitality verstaan: een chic ontvangst, een kaartje voor de hoofdtribune en een 3 gangendiner. Als je bijvoorbeeld bij ADO gaat kijken, dan krijg je een kaartje voor de hoofdtribune, kun je gratis drinken enk krijg je een paar hapjes. Echter betaal je daar vele malen meer voor dan de hospitality bij Swansea. Dit is niet alleen bij ADO het geval, maar dit geldt voor alle business clubs in Nederland. In Nederland denkt men alleen maar aan het grote geld en daarom komen er zo weinig bedrijven op af. In Engeland is het voor bedrijven veel toegankelijker en dus vele malen makkelijker om sponsoren te werven.
Nu ben jij ook veel bezig met het overhalen van Nederlanders om een wedstrijd van Swansea te bezoeken. Wat is eigenlijk jouw taak in het bestuur.
Ja, dat klopt. Dat is ook mijn taak. Verder moet ik de bestuursvergaderingen bijwonen en de dagelijkse beslissingen word ik bij betrokken. Maar ik heb ook de taak op me genomen om Swansea City zo populair mogelijk te maken in Europa. Daar geef ik ook lezingen voor, waar ik overigens voor betaald krijg, maar dat is echt bijzaak. Ik ben momenteel de best geboekte spreker in Nederland. Ik sta elke avond wel ergens mijn verhaal te vertellen. Zoals ik al zei, het geld is nooit de drijfveer geweest om mijn verhaal te vertellen. Mijn drijfveer is om Swansea City zo populair mogelijk in Nederland te maken en dat is me gelukt! Ik heb bij elke wedstrijd van Swansea vele Nederlanders op bezoek en mijn lezingen zitten ook vol. Momenteel zijn er zelfs 3 supporterclubs van Swansea in Nederland. Kortom: Iedereen die het voetbal volgt, kent Swansea City. En ook weet iedereen hoe ik bij Swansea terechtgekomen ben. Dat is voor velen ook het aantrekkelijke van het verhaal. Een Nederlander die een Engelse Premier League club bestuurd is namelijk niet vanzelfsprekend.
Wat mooi is, is dat jij eigenlijk normaal bent gebleven. Jij loopt totaal niet naast je schoenen. Kun jij uitleggen hoe dat komt?
Zeker! Ik ben niet meer dan jij bent. Ik heb ook een hoofd, 2 armen en 2 benen. Je wordt geboren om naar school te gaan, een vrouw te vinden, kinderen te maken, te werken en om dood te gaan. En je moet gewoon nooit vergeten waar je vandaan komt, je moet gewoon jezelf blijven. Maar dit is bij mijn mede eigenaren van Swansea ook het geval. Aan niemand kun je afleiden dat het miljonairs zijn. Op een iemand na zijn ze dat ook niet. Maar zelfs aan hem kun je niet zien dat het een miljonair is, dat is uitgesloten. Hij werkt nog gewoon en hij heeft echt geen dure sportwagen.
Je bent nu inmiddels al een aantal jaren werkzaam bij Swansea, maar ben je eigenlijk in het begin wel eens tegen bepaalde zaken aangelopen?
Nee, helemaal niet. De eerste 3 á 4 jaar vergaderden wij als bestuur niet eens in een bestuurskamer, maar gewoon aan een bar. Dan dronken we een biertje en namen we een aantal dingen door. Ook had niemand een titel, want iedereen was gewoon evenveel. Op een gegeven moment moesten we van de Engelse bond wel een bepaalde structuur in de club brengen, want dat is nou eenmaal verplicht. Natuurlijk zie ik weleens contracten in en controleer ik bepaalde zaken, want ook bij ons gaan er absurde bedragen over tafel, maar niet absurd in voetbalbegrippen. Daar zijn de bedragen die bij ons over tafel gaan laag.
Verder ben ik niet tegen zaken aangelopen. We vormen met 6 man het bestuur en zijn al 30 jaar vrienden. We hebben natuurlijk ooit weleens een meningsverschil gehad, maar niet zodanig dat het kwam tot een woordenwisseling. Tot op de dag van vandaag hebben we het met elkaar hartstikke naar ons zin bij de club en ik zie het eigenlijk ook niet gebeuren dat er tussen ons nog een conflict zal ontstaan.
Je hebt nu al een prachtige carrière achter de rug. Als je daarop terugblikt wat is dan jouw dieptepunt?
Een dieptepunt heb ik bij Swansea nog niet meegemaakt. Dat hoop ik ook niet mee te maken, maar sinds ik daar werkzaam ben heb ik alleen maar mooie momenten gekend.
In mijn privéleven heb ik wel een dieptepunt. Ik ben betrokken geweest bij een vreselijk verkeersongeluk, waarbij iemand is overleden. Overigens ben ik daar niet schuldig voor, maar dat speelt wel nog elke dag in mijn hoofd. Iemand doodrijden is natuurlijk een nachtmerrie.
Dat is inderdaad vreselijk. Het is begrijpelijk dat je dat nog achtervolgt. Echter heb jij veel successen gekend bij Swansea waardoor je vooral kunt terugblikken op hoogtepunten in jouw leven. Wat is het hoogtepunt in jouw carrière?
Op voetbalgebied is dat de promotie met Swansea City naar de Premier League. Ik vergeet dat moment nooit meer. Samen met mijn kameraden (het bestuur) hadden we de top van het voetbal bereikt. Het was ongelooflijk om te zien hoeveel mensen er langs de kant stonden om ons toe te juichen terwijl we met de beker op de bus stonden. Heel de stad kleurde zwart wit. Op dat moment besefte ik wel dat ik samen met mijn kameraden iets bereikt had wat waarschijnlijk nooit meer iemand zal evenaren. We begonnen als bestuur met een klein bedrag (in voetbaltermen). Daarmee hebben we uiteindelijk de top van het Engelse voetbal bereikt. Vanaf dat moment worden we door iedereen als helden beschouwd en dat vind ik heel erg gaaf!
Als je over dit moment vertelt, straal je van oor tot oor. Dat is erg mooi om te zien.
Ja, maar hier ben ik ook gewoon erg trots op. Als je dit hebt bereikt en je weet waar je vandaan komt, dan kan het niet zo zijn dat je niet trots bent. Ik schud wekelijks de handen van namen als Bobby Charlton, Sir Alex Ferguson etc. Een keer kwam ik het kantoor van Elton John binnen en hij beschouwde mij als een held terwijl hij eigenlijk de grote meneer is. Hij zei: “John, het is echt ongelooflijk wat jij gepresteerd hebt.” Als iemand als Elton John dat tegen je zegt, dan voel je jezelf ook trots. Gevoelsmatig heb ik niets geks gedaan. Ik heb 50.000 pond in een club gestopt net als mijn 5 mede bestuurders. Daarmee hebben we iets gepresteerd wat niemand echt kan geloven.
Iets waar ik overigens ook trots op ben is het feit dat uit onderzoek blijkt dat Swansea in Engeland razend populair is geworden. Uit een enquête van Skysports blijkt dat 88% van de Engelse supporters Swansea City als favoriete club heeft na hun eigen voetbalclub. Dat is een enorm hoog aantal. Dat is geweldig om te zien. Op die momenten besef je weer dat je iets hebt neergezet waar veel mensen bewondering voor hebben.
John, het is echt een mooi verhaal. Zeker als jij het met jouw passie vertelt. Kun jij jouw carrière in een zin beschrijven?
Dat is moeilijk, maar ik zal het proberen. Mijn carrière in een zin: “Veel geluk, hard ervoor blijven werken en dan komt het succes vanzelf.” Dat blijkt wel! Wij hebben Swansea City weer op de kaart gezet en we hopen dat dit nog lang zo blijft.
Ted van Berkel is 19 jaar oud en geboren en getogen in het Brabantse Tilburg. Momenteel volgt hij de opleiding SPECO sport & marketing/management aan de Fontys Economische Hogeschool Tilburg. Met zijn opleiding hoopt hij later een succesvol sportmarketeer te worden. Voor Sport-Netwerk.nl zal hij zo nu en dan sportprofessionals interviewen. “Elke dag ben ik zowel actief als passief met sport bezig. Sport is mijn passie!”
Twitter: @tedvanberkel
Blog: www.tedvanberkel.com
