Zes weken voor de Olympische Spelen in Barcelona (1992) nam ik voor mij zelf een heel belangrijk besluit. Het zouden mijn laatste spelen worden. Ik wilde nog een keer het allerbeste uit mezelf halen om zo mijn sportcarrière succesvol af te sluiten. Nog een keer met hart en ziel gaan voor het hoogste……Olympisch Goud!!
Het werd uiteindelijk, op mijn derde achtereenvolgende Olympische Spelen weer brons! Een medaille die ik in Los Angeles,’84 en Seoul ’88 al had gewonnen…. Het was voor mij natuurlijk een teleurstelling om als een van de favorieten voor goud toch weer genoegen te moeten nemen met brons. Ik verloor in de halve finale weer van mijn eeuwige rivaal Felix Savon uit Cuba waar ik al 5 keer eerder in onder andere twee WK-Finales van had verloren.
Na de Spelen voelde mijn laatste resultaat, maar zeker ook het verloop van mijn sportcarrière als een overwinning. Vele mooie successen geboekt overal op de wereld. Het voelde als een leerproces wat als fundament zou kunnen dienen voor mijn verdere leven. Het was een eerste gedachte die waarheid is geworden en nog steeds voortleeft.
Maar ik was mij, zes weken voor Barcelona, ook bewust dat ik met alleen 14 jaar topsport ervaring geen succesvolle maatschappelijke toekomst kon opbouwen. Succesvolle topsporter worden was als kind mijn allereerste droom. Een eerste bewustwording wie ik wilde worden,zijn! Maar topsporter zijn is een fase. Dat kan je niet eeuwig blijven. Dat heb ik mij altijd gerealiseerd waardoor ik zeker de laatste twee jaar van mijn topsportstatus ben gaan nadenken, Zoeken, mezelf informeren om een richting te gaan kiezen voor de rest van mijn leven. Mijn uitgangspositie in deze was….het moet iets worden waar mijn innerlijke interesses ligt.
En dat was en is nog steeds sport en bewegen, ontwikkelingen, motiveren, verbinden, promoten, reclame / marketing. allemaal facetten die binnen topsport van groot belang zijn geworden in de jaren tachtig. Los Angeles staat in de sportgeschiedenis bekent als de eerste commerciële Olympische Spelen. De commerciële waarde en beleving van topsport leerde ik kennen na mijn eerste onverwachte boks succes op de spelen van LA. Mijn zoektocht kwam uit in Groningen waar een nieuwe studie richting was begonnen “Sportmanagement”. De tweede lichting ging in oktober 1992 van start en na verdere oriëntatie en een in-take ging ik aan de slag met een nieuw doel-uitdaging om mij verder te ontwikkelen en te groeien. Het was een nieuwe materie voor mij maar door de variatie, de team spirit onder mijn studiegenoten en de gepassioneerde colleges van de docenten, heel waardevol. Ik erken en voel mijn studie sportmanagement nu 23 jaar later nog steeds als een van mijn meest belangrijke keuzes die ik in mijn leven heb gemaakt om uiteindelijk te komen waar ik nu ben in mijn professioneel bestaan. Na de studie Sportmanagement heb ik op mijn weg naar het hier en nu van alles gedaan. O.a. relatiemarketing voor Masita sportswear, opzetten van boxingaerobics in Nederland, een eigen sauna ontspanningscentrum, het geven van lezingen over mijn topsport ervaring en de parallel met business, opzetten en ontwikkelen van de Fighting For Success (de methode), Fighting Fit(de energie) en T.E.A.M (de Verdinding). Ik ben nu trainer/coach die met passie, spirit, energie en liefde. De Fighting for Success filosofie deelt met als doel…….groei! Mijn inzicht voor mijn maatschappelijke groei is begonnen in 1992 met mijn studie “Sportmanagement” in Groningen. “Een mooie waardevolle studie richting als fundament voor wie ik geworden ben!! “Bedankt ……Sportmanagement en gefeliciteerd met jullie 25 jarig jubileum!
Arnold Vanderlyde
(Links Arnold Vanderlyde die Bob Vervoogd (midden) feliciteerd met zijn kampioenschap in SX, met rechts Bob van Oosterhout)
